Verslag reis Provence 2011

Reis Provence 2011

Dag 1     29/06 Naar Sancerre St-Satur

Na Parijs de beroemde N7 op. Soms is het wat zoeken. In Fontainebleau bezoeken we het enorme grote kasteel en uitgestrekt kasteelpark (Unesco). Daarna Montargis. Het belooft ons veel kanaaltjes maar zoveel zien we er niet. Tanya heeft het op de makarons maar ze zijn te duur. Dan maar iets fris. Het is al warm. Hotel de la Loîre in Sancerre geeft ons alles wat in zijn naam zit: een verbluffend uitzicht over de Loîre en een kamer compleet in Louis XV-stijl. We slapen in een koekjesdoos. We eten in een bescheiden restaurant. Wim waagt zich aan de beruchte Andouilette AAAA.

Dag 2     30/06 Naar Vienne

Wakker worden in een “koninklijk bed”, het heeft iets. Simpel ontbijt en nog een snelle fotoshoot wat verder in La Charité-sur-Loire dat een verbluffend hallucinant samengesteld stadje toont met zijn brug over de rivier. Via ontelbare wijngaarden en de ouwe trouwe sympathieke N7 naar Nevers, stad van de H. Bernadette. De kathedraal is prachtig en heeft verbluffende (moderne) glasramen die een symfonisch lichtspel creëert. Voor de rest is Nevers gewoon mooi en gezellig. Maar dan komt Moulins nog. Leuke straatjes en we gaan eten in het fantastische Le Grand Café, één en al art nouveau, krullen en spiegels. Een monument op zich. Ik eet er 3 soorten anders bereide rundstartaar. Via Lyon waar het zoals verwacht wat trager gaat, belandden we in Vienne voor een nachtje in een supergoedkoop formule1-achtig hotelletje met een kleine kamer om te compenseren wat morgen komen moet. We zoeken iets goedkoops te eten in Vienne dat bulkt van het leven, muziek en drukte en waar parkeerplaatsen moeilijk te vinden zijn. De fastfood valt tegen en we rijden langs de Loîre terug, de drukte achterlatend.

Dag 3     01/07 Naar Lourmarin (Mas de Guilles)

De N7 schiet toch niet echt op en we jumpen toch maar de péage op. Het gaat goed vooruit door Simple Minds. Eens we de Autoroute de Soleil op zijn en de zuid-Luberon binnenrijden is het wow en hoe schoon achter elke bocht. Op de middag belanden we in onze eerste stek (4 dagen) Lourmarin, alwaar we meteen ondergedompeld worden in een gezellig Provençaals marktje vol geuren en kleuren en betovering. In het typische straatje doen we 2 terrasjes en genieten van onze aankomst in de Provence. Het hotel is vlakbij. Wim gooit zich op de lokale pastis Casanis en qua eten op een aiolischotel. Welkom! Mas de Guilles is een relais de silence. En zeer consequent. Eigen code voor de poort van een enorm domein. Onze kamer is een moderne suite, met een apart deel voor Tanya, een jacuzzi, een enorm bed en een privéterras helemaal in groene wijnranken en wingerds. In het hotel is het zwembad een echte opkikker.  ’s Avonds eten we lekker in L’Insolite waar de ongedwongen bediening en de aantrekkelijke wijnkaart + menu’s aan goede prijs het tot ons “huisrestaurant” maakt. Nella vond de créme Brulée met rode vruchten onweerstaanbaar en Wim’s suprême de boeuf is lekker. Albert Camus zijn geest waart rond.

Dag 4     02/07 Doorheen de Luberon

We gaan na een verpletterend uitgebreid (maar duur, 16€) verzorgd ontbijt de Luberon verkennen. Het begint al meteen goed waar er op het topje van het schilderachtige typische dorpje Bonnieux een Vlaams trouwfeest plaatsvindt. In een onooglijk kerkje op de heuvel met een feest in de tuin ernaast en wat verbluffende zichten over de omgeving met de Mont Ventoux aan het einde. We stoppen ook even in het rustige Lacoste met het kasteel van Markies de Sade en rijden dan door naar het mooie Ménerbes waar iets fris op een simpel balkonterras met zicht enorm deugd doet. Dan naar Rousillon. Dit is een van de prachtigste dorpjes van Frankrijk. Beroemd door zijn okerrode grond waar de kleurpigmenten vandaan komen. We eten er pathetische zwaar verzorgde megasandwichen en kuieren gelukkig langsheen souvernierwinkeltjes, boetiekjes, terrasjes en kronkelende straatjes. De geest van Van Gogh, Rimbaud en tuttiquanti is niet ver, dus Wim koopt een flesje Absinth. passerend langs het kleine Saignon waar ik verleden jaar al een avondje at blijkt enkel het gezellige pleintje met fontein zeer typisch en fotogeniek. Terug naar Lourmarin voor uitgebreid verder zonnen en zwemmen.

Dag 5     03/07 zondag, luierdag

Stevig ontbijt, niksdoen, verwennerij, jacuzzi,… Wim gaat op zijn eentje het dorp in. Pastis drinken en discussiëren over politiek en DSK met de locals in hun sappige dialect. Ik koop broodjes die we bij een ouwe kruidenierster met lokale producten laten bereiden om ze op ons romantische terras te verorberen met een inktvispreparatie als aperohapje en een stuk verse watermeloen. ’s Avonds gaan we in het wat duurdere gastronomische restaurant een lekker menu nemen na een partijtje jeux de boules waarin de meisjes zich nog flink weerden.

Dag 6     04/07 Aix-en-Provence

Het bezoek aan Aix maakt een verpletterende indruk. De grote promenade, de Cours Mirabeau en zijn fonteinen doet geloven dat de Fransen dit tot hun favoriet woonstad verkiezen. Het is er dan ook erg duur. Aix, stad van Emile Zola maar vooral van Cezanne die overal aanwezig is. Langs de kleine straatjes en markt is het gezellig flaneren en na een pastaschotel keren we terug om ons voor het laatst te wentelen in de luxe van ons hotel. ’s Avonds doen we nog de stillere straatjes, het kasteel van Lourmarin en ons laatste lekkerbekken op het terras waar we al wat vaste klant zijn.

Dag 7     05/07 naar Fontvieille (Val Majour – Best Western)

’s Ochtends bezoeken we het weergalozen Fontaine-De-Vaucluse. We wandelen tot aan de bijzondere bron dat het helderste water ooit voortbracht. De wandeling is heerlijk. We flirten met aankopen van hoeden en straatnaamplaatjes maar het is er te duur. In Isle-sur-la-Sorgue koopt Nella een antiek boek. We drinken iets op het geweldig toffe ook al art nouveau Café de la France, wandelen langs ontelbare watermolens. Stad van antiek maar alles dicht. Goedkope dagschotel gevonden en dan door naar Fontvieille. Rustig, charmant, menselijk-vriendelijk en niet stijf zoals in Lourmarin met een spontane, behulpzame Sandrine aan de receptie. Al onze 5! valiezen moeten langs de trap naar boven want we slapen in de grootste kamer van het hotel, nl. le Pigonnier. De duiventilgaten zitten er nog aan Tanya’s kant. Zwemmen, zonnen en dan naar het dorp vlakbij waar we na een eerste check van alle restaurants ons oog laten vallen op een familiaal binnenterrasje onder de druiventrossen met een aantrekkelijk menu voor een goede prijs, chez Adrian. Voor- en hoofdgerecht 18€, pichteje rosé. Het leven is soms mooi. Tanya verklaart de moeulleux aux chocolat heilig.

Dag 8     06/07 naar Les Baux en St-Remy-en-Provence

St-Remy, stad van Van Gogh. Maar eerst Les Baux, een fascinerend versterkt dorp met middeleeuws kasteel boven op rotsflanken met gezellige winkeltjes. We kopen een soort zeepkuur, naamplaatjes à la Place de la Siëste en papa voor Tanya een kettingetje waarvan duidelijk was dat ze het erg mooi en cool vond. Prachtige vergezichten, leuke straatjes. En we laten ons gaan bij die aankoop van speciale terrines met foie gras of tapenadebereidingen à la Provencale, boeken en nog wat. In Saint-Remy is het markt. We laten ons constant verleiden en proeven wat resulteert in het kopen van wat lokale kaas, een fles rode bourgogne, bereidde lookteentjes en een asbak. We lunchen naast de markt waar Wim een symfonie van voorgerechtjes in een glaasje geserveerd krijgt (foto). Zonnen, baden, lezen en ’s avonds stierenvlees in saus gegeten, een lokale specialiteit en escargots in een binnentuin.

Dag 9     07/07 tennis en rust

Om 10u afspraak met de hoteleigenaar Jean-Pierre en Roger Badet + vrouw die het tennisveld naar hem genoemd kreeg. Een leuke partij die we winnen (6-3 / 5-6 / + de tiebreak) ondanks een lelijke val vlak op mijn handpalm. De meisjes verblijven rond het zwembad om er een kleinigheidje te eten. Wim gaat in het dorp slenteren, aperitieven en iets eten en wil siësten hoewel het niet goed lukt. Het weer wordt wat overtrokken. ’s Avonds eten we slecht en te duur in la Planète. Tanya eet er wél óverheerlijk. Wim beëindigd het boek en topmeesterwerk “De Correcties” van Jonathan Franzen en al zijn boekjes over de Provence.

Dag 10 08/07 naar de Camargue en les Saintes Maries de la Mer

Dag waarin we volop les Bouches-des-Rhône gaan beleven. We starten met de mooie stad Arles, flaneren langs het romeinse amfitheater, de arena, het klooster en enkele centrumstraten. Van daar rijden we langs kalme wegen langs de rechterzijde van de grote Rhône tot praktisch aan de zee om dan te dwalen langs kleine baantjes met verpletterende natuurgezichten, lagunes, slikken, schorren, moerassen met hun vele vogels en ook met de stieren en witte paarden. In Les Saintes Marie de la Mer zien we de enige keer de zee deze reis. Toeristische stranden en ontelbare visrestaurants. Nella neemt Tiflettes (schelpen), en ik natuurlijk de Soupe de Poissons met rouille , croutons en als hoofdgerecht Rouille van vis met aardappelen in saus. We rijden terug naar het hotel waarbij papa zich even laat gaan in het sportief rijden en voorbijsteken op deze leuke slingerende baantjes. Bij Chez Adrien gaan we voor de Aioli, een echt sappige entrecote en een visspies en de Moeulleux natuurlijk. We slapen als rozen met de sprinkhaangeluiden constant op de achtergrond ondanks wat muggenbeten.

Dag 11  09/07 naar le Pont-du-Gard

Deze impressionante Romeinse verwezenlijking uit de eerste eeuw levert het decor voor vele prachtige foto’s, wel een supertoeristisch georganiseerde site en 15€. ’s Middags gooien we ons op een terras, genieten van onze gekochte hoeden en mama krijgt een smeedijzeren bloemenpothanger voor in de tuin. We gooien ons vol aperitieven en ik eet een brochette Coquilles Saint-Jacques in La Cuisine waar ventilators ook lichtjes water verstuiven. Dan eindelijk siësta, zwemmen, zonnen terwijl de meisjes e-books binnenhalen en onze foto’s op de iPad zetten. Dan onze laatste Adrien nu binnen en het was weer smullen. Dit keer doen Nella en ik geen afzakkertje op het hotelterras, morgen moeten we weg.

Dag 12  10/07 Naar Grignan en Frederik’s Le Mas des Poètes

Valiezen pakken en eerst nog eens stoppen in Chateauneuf-du-Pape, maar de wijn is er erg duur. We picknicken ergens onderweg en rond 13u zien we het mooie Grignan op een heuveltje, afgesloten voor een festival. We arriveren in Le Mas des Poètes. Frederik ontvangt ons en we zijn verheugd met de kamer en de setting. Verrassing! Thomas Van Parijs, ex-directeur van NH-hotel Brugge waarmee ik dit jaar nog zaken deed, is hier ook voor 4 dagen met zijn vrouw Sophie, kinderen Jonas & Lotte en vrienden Mike en Inge met hun kinderen Jeroom, Louise en Cara. We brengen deze dagen praktisch allemaal volledig samen door in een leuke, familiale sfeer. We testen het zwembad uit en rond 18u gaan we allen naar een wijnboer om de hoek en proeven er. Ik koop 6 flessen rode, en 6 flessen witte wijn Coteaux du Tricastin. Er is die avond een table d’hôte voorzien en we aperitieven en eten allen samen op het terras: gezellig!

Dag 13  11/07 bezoek Montélimar, Grignan en BBQ

We bezoeken de nougatstad Montélimar en gaan op zoek naar goedkope vaste turnschoentjes omdat we plannen te canyoning overmorgen. In Grignan lopen we even rond in het charmante centrumpje op zoek naar dringende drank en eten. Op een terras lopen we weg omdat ze eerst traag en dan lomp waren. Elders wachten we geduldig en proeven we een lichte lunch met een lokale salade. In de namiddag luieren en zwemmen we en dan naar het dorpje Chantemerle voor een pastis en het meemaken van een lokaal petanquetornooi met fascinerend goeie spelers. Omdat de maaltijd gisterenavond samen zo aangenaam was, hadden we een BBQ gepland. Wim wou eerst meedoen aan het dorpstornooi maar de 3 families zijn al vrienden en we amuseren ons goed samen. Om 21u kijken we naar de 1^ste uitzending van de VTM-reeks ‘met 4 in bed’ waarin Frederik en Danny met hun Mas aan deelnamen. Ze komen er alvast goed uit. We slapen overheerlijk.

Dag 14  12/07 op naar de top van de Mont Ventoux

Thomas en Inge, echte wielerfanaten, zullen de fameuze Mont op anderhalf uurtje rijden van hier,  beklimmen vanaf Sault. Wij vertrekken later langs Vaison-la-Romaine en Malaucéne en rijden naar boven langs een inderdaad beklemmende, slingerende weg vol scherpe bochten en ravijnen, met onheilspellende zichten en pano’s en afschrikwekkende hellingspercentages naar de top. Vanaf het befaamde maanlandschap en de bekende meteotoren onderwijl allerlei mogelijke afziende cyclisten passerende wordt het helemaal indrukwekkend. Deze berg maakt zijn legende en reputatie waar. We rijden over de top en dalen naar Chalet Reynard waar we onze helden opwachten. Wanneer we uiteindelijk Thomas, nog in supervorm, zien keren we aanmoedigend achter hem aan. Hij juicht. Daarna besluiten we Inge, die het iets meer nodig heeft, te zoeken. We stoppen zowat 8 x om haar te besupporteren, maken prachtige foto’s (o.a. aan het memorial van Tom Simpson) en Inge haalt uiteindelijk ook de top. Vreugde, geluk en sfeer zat. Dan dalen we af en gaan we samen bruschetta’s eten. ’s Avonds zet Nella een kampioenenvereniging op het getouw met kadootjes en bloemen, beelden op de iPad terwijl we starten met een Spaanse avond in de tuin. Verse sangria, hapjes en een verse ter plaatse gemaakte paella maken de dag af. In “met 4 in bed” is het de aflevering van Mas de Poètes zelf. Goede indruk toch.

Dag 15  13/07 canyoning in de Ardéche

Vroeg op. Om 9u moeten we ter plaatse zijn en het is 1u45min rijden. Nella en Inge blijven thuis omdat Cara erg ziek is. Ik en Sophie rijden. Aangekomen passen we die onhandige wetsuits en volgen de monitoren nog 40 min verder en dieper de bergen in. Daar kleden we ons aan, schoeisel aan, helm op en vooral nog een uitputtende tocht van ca. 50 min bergop over rotsblokken, nauwe paadjes en dicht struikgewas om rond 11u30 ons lunchpakket in bidons in drijfrugzakken te verorberen op een plateau vlak naast watervalletjes. En dan gaan we ervoor. We glijden en roetsen langs kloven en waterhellingen, springen van 3-4m, 7m (Tanya!) en 3 personen zelfs van 10m. Het is 3 uur uitputtend ploeteren, zwemmen, vallen, glijden, springen, plonsen in die rare wetsuits die drijven. Zeer avontuurlijk en een superbelevenis, al vergaat Wim van de spierpijnen waarmee hij al sukkelde sinds een partijtje waterbasket. Na de lange terugweg zijn we allemaal bekaf. We gaan samen een pizza, pasta of entrecote eten en na aflevering 3 van “met 4 in bed” val ik uitgeteld in slaap.

Dag 16  14/07 uitslapen, afscheid, niksen (14 juillet)

Na een laat ontbijt vertrekken onze vrienden. We wandelen nog even door Grignan, lunchen, kopen Provençaalse groenten langs de weg en siësten diep en lang. Opruimen, pakken. ’s Avonds iets eten in Chantemerle. Simpel.

Dag 17  15/07 Terug naar Brugge

Broodjes maken, om 7 uur vertrekken en in 1 ruk in 8 uur rijden naar Brugge. Het zit erop. We deden 3 168 km.

Meer foto's vindt u op www.flickr.com/Photos/wimvanbesien. Te vinden in 4 mapjes rechts met de naam "Provence 2011 ...". Best 'slideshow' aanklikken.
Een filmimpressie over onze laatste reizen (Bali, Vietnam, Provence, Toscane 2x, Ligurië, enz...) vindt u op dit aanstekelijk Youtube-filmpje met muziek van U2: http://www.youtube.com/watch?v=nBpYwXnDvUk

Boek "Toeristenvallen en opstaan. Rugzakglobetrotter wordt luxecruisedirector" door Wim Van Besien

Voorstelling boek

Bij uitgeverij Activating Tourism werd in 2005 het boek "Toeristenvallen en opstaan" - Rugzakglobetrotter wordt luxecruisedirector - door Wim Van Besien, aan de pers voorgesteld via een heuse tewaterlating door de "schepen van bootjes en toerisme".

Bestellen: enkel nog verkrijgbaar bij de auteur op het adres Geerwijnstraat 9, 8000 Brugge of via overschrijving van 12,5 € + 2,10 € (E.U.-landen + 4,20 €) port- en verzendingskosten op rekeningnummer KBC 470-0511151-82 met vermelding "toeristenvallen" en een duidelijk postadres.

Het ISBN-nummer is 9090196668.

Het handige, mooi gebonden boek bevat 128 blz. in een heldere, aangename lay-out.

Enkele reacties: "het leest als een trein", "verplichte leeslectuur op vakantie, te lezen tijdens, niet voor de reis", "de herkenbaarheid van een en ander vertaalt zich gretig in humor en ironie".

Inhoud

Hoe versiert een Griekse kapitein jonge toeristes en wat doet hij er mee? Hoe haalt de toeristische business maximaal rendement uit een toerist? Hoe moet je de beste plaatsen aan het zwembad en in de bus veroveren? Hoe wreed is de wraak van een afgewezen kandidaat-minnares-op-leeftijd-maar-met-poen?

De antwoorden en nog een massa andere anekdoten en verhalen leest u in 'Toeristenvallen en opstaan'. Het boek bevat de getuigenis van een toeristische pentito, maar het is evenzeer een mooi menselijk verhaal over de zoektocht naar eeuwige liefde in plaats van oppervlakkige seks.

Het verhaal begint met de droom van een jongeman om lowbudget een wereldreis te maken. Na zes maanden strandt de reis in Centraal-Amerika door een tropische hersenvliesontsteking. Maar hij heeft de smaak te pakken en wordt animator in Spaanse en Griekse vakantieclubs. Het wordt een tijd van helle zon, lichte meisjes en zware pret. Het werk bevalt hem zo goed dat hij zich opwerkt en het tot zijn eigen verwondering schopt tot cruise director op enkele van de meest prestigieuze cruiseschepen ter wereld.

Glamour en glitter worden zijn deel maar ook veel problemen en frustraties. Toch komt hij in zijn vak aan de hoogste top. Door zijn huwelijk met een Italiaanse moet hij echter kiezen om daar allemaal afstand van te doen. Amoureuze romances maken plaats voor een solide huwelijk en de status van gelukkige huisvader. Een bewuste keuze. Maar ook het besef dat er geen plaats meer zal zijn voor avontuurlijke vakanties noch luxecruises …

Tijdens een ordinaire vakantie vele jaren later, bevindt hij zich aan de kant van de vakantieganger en voelt zich slachtoffer van het massatoerisme. In Tenerife herinnert hij zich de valkuilen en valstrikken die voor toeristen worden opgezet. Hij mijmert relativerend en met zelfspot over hoe hij zelf met veel vallen en opstaan die merkwaardige, wervelende toerismejaren doorspartelde aan de andere kant van het gordijn.

'Toeristenvallen en opstaan' zit vol memorabele momenten, beleefd in de meest uiteenlopende omstandigheden in een wereld van de grootste luxe, en beschreven met veel humor en ironie. Het boek is ook een handleiding voor toeristen die zich al een keertje teveel bedot en bedrogen voelden.

Lijst van de hoofdstukken
Synopsis van het boek
Recensie van het boek

Lijst van de hoofdstukken in "Toeristenvallen en opstaan".

Lijst van de hoofdstukken:

1. Er eindelijk tussenuit

Dit eerste hoofdstuk is een flash forward over mijn eerste stappen in het massatoerisme. Als slachtoffer wel te verstaan. Want toen had ik er al een carrière als dader op zitten. Lees in dit hoofdstuk hoe ik de tourist traps aan den lijve ondervind en beslis mijn eigen ervaringen te boek te stellen. Het getuigenis van een toeristische pen-tito als het ware …

2. Met een rugzak vol goesting

Hoe word je cruise director op het meest luxueuze cruiseschip ter wereld? Heel eenvoudig: begin op je 24ste met een rugzakreis rond de wereld. Haastige lezers kunnen dit hoofdstuk overslaan want het bevat alleen maar onbenullige voorvallen zoals: hoe sla je een bende pistolero's af als je logeert in een bordeel?

3. Sex, drinks and rock 'n' lol

Mijn eerste stappen in de toeristische industrie als animator in Spaanse en Griekse vakantieclubs. Een nieuwe wereld gaat open. Ik leer drinken, meisjes versieren, toeristen animeren en het geld uit hun zakken doen rollen … De wereld is één grote fiesta.

4. In de cruise business

Dromend van glamour en glitter beland ik in de cruisewereld. Maar ik ondervind al snel: het is niet al goud dat blinkt. Je hebt cruiseschepen en cruiseschepen. Ik debuteer op het Sovjetcruiseschip Brezhnev, zeg maar de getunede Lada van de cruiseschepen.

5 Naar de top en weer terug

Het lukt! Als assistent cruise director maak ik mijn eerste cruise rondom de wereldbol. Daarna word ik een eerste keer cruise director. Zelfs twee dode passagiers en een orkaan in de Golf van Biskaje houden me niet tegen. Ik geraak op de top. En ondervind dat je er ook kan afvallen.

6. Een nummertje Grieks

I'm back in business: ik word cruise director bij een Griekse rederij. De organisatie is een puinhoop en de kapitein heeft een hobby: jonge vrouwelijke passagiers binnendoen, of desnoods aanranden als ze niet willen meewerken. Ellendige tijden. Maar ook een blijde gebeurtenis: ik leer een vrouw kennen die niets te maken heeft met het decadente cruisewereldje.

7. Cruise roes en sailor's blues

Net nu ik op de Vistafjord de absolute wereldtop van het cruisetoerisme heb gehaald, roept de liefde mij. Ik kies voor de liefde, maar het is met grote weemoed dat ik op een Hawaiiaans terrasje achter een grote exotische cocktail afscheid neem van het cruisen. A sailor swallowin' the blues.

8. Eindelijk weer thuis

De wereld rond reizen is een sensatie. De wereld drie keer rond reizen is ook nog aardig, zeker als je er goed voor betaald wordt. Maar de vierde keer heb je het toch stilaan 'bekeken'. Of om het met mijn naam te zeggen: 'bezien'. Dan ga je verlangen naar een huisje met een tuintje en een stamkroeg om de hoek. Home sweet home! Oost west, thuis best!

9. L'amour toujours

Beste lezer, nu je mijn verhaal hebt gelezen, weet je dat ik in hart en nieren een family man ben. Daarom durf ik nu een boekje opendoen over het hormonaal aspect van de toeristische business. Want dat hormonaal aspect bestaat wel degelijk. Wat wil je? Avontuurlijk ingestelde jongens en meisjes die elkaar vinden in een sfeer van zon, zee en fun. Daar moet koekenbak van komen.

10. Handjesschudden en wegwezen

Als reizen eten is, dan is cruisen snoepen. Tenzij de kelner met zijn Bombe Suprise pal onder een sprinkler gaat staan. De Animal Bar is ook niet wat je snoepen noemt. Maar soms is het toch lachen geblazen, zeker als een charmante Amerikaanse toerist poneert: "I found the Greek ruins in a very poor state". Wel en wee van een cruise director, hier is de uitsmijter.

Elk hoofdstuk (behalve de woordenlijst) is als volgt opgebouwd:

o Titel (meestal cryptisch: bv. "Een nummertje Grieks")

o Korte inleiding in een kadertje, bedoeld als een teaser voor het hoofdstuk en meteen ook verduidelijking van de titel.

o Tekst van het hoofdstuk

Synopsis van het boek
Recensie van het boek

Synopsis "Toeristenvallen en opstaan"

Aanleiding

Ik werkte jarenlang in de toeristische business en schopte het van simpele animator in een vakantieclub tot cruise director op een van de meest luxueuze en prestigieuze cruiseschepen ter wereld (Cunard). Een job die normaal niet weggelegd is voor een "Belgske", maar door keihard werken geraakte ik zover.

Nadat ik er uit gestapt was en als gewone toerist op reis ging, ondervond ik zelf hoe toeristen worden behandeld als een kudde koeien die gemolken moeten worden. Tijdens zo'n kuddereis naar Tenerife besloot ik dit boek te schrijven. De getuigenis van een toeristische pentito als het ware.

Drie thema's

Er zijn drie thema's of rode draden verweven in dit boek.

o De 'tourist traps' of 'toeristenvallen': hoe haalt de business maximaal rendement uit een toerist?

o Een blik achter de schermen van het toerisme: glamour, glitter, feestjes, seks …

o Een 'human interest'-aspect: mijn zoektocht naar eeuwige liefde in plaats van snelle seks.

Opbouw van het boek

De opbouw is als volgt:

o Een verklarende woordenlijst als een soort proloog. Niet zozeer informatief bedoeld, wel om een luchtige en humoristische toon te zetten. Een appetizer.

o Hoofdstuk 1: verslag van de reis met mijn gezin naar Tenerife. Het loopt al fout van in de luchthaven en in Tenerife erger ik me blauw. Tijdens deze reis besluit ik dit boek te schrijven over mijn 'verleden' in de toeristische business.

o Hoofdstukken 2 tot 8: chronologisch verhaal van mijn toeristisch verleden (van rugzakglobetrotter tot luxecruisedirecteur). Doorspekt met massa's anekdoten en waar gebeurde verhalen.

o Hoofdstuk 9: anekdoten en beschouwingen over seks en liefde te land, ter zee en in de lucht.

o Hoofdstuk 10: anekdoten en beschouwingen over de toeristische business.

Recensie "Toeristenvallen en opstaan".

Recensie “Toeristen(vallen en opstaan) door de Belgian Federation of Tourist Press.

Er zijn in ons land slechts zeer weinig autobiografische boeken geschreven van personen die hun carrière gemaakt hebben in de toeristische sector. Meestal is men van jongsaf door het toerisme gebeten. Dit is ook het geval met Bruggeling Wim Van Besien, die oorspronkelijk de wereld ontdekte als low budget rugzaktoerist (hij beschrijft vooral zijn Centraal-Amerikaanse ervaringen) en daarbij tal van problemen aan de lijve heeft ondervonden.

Met vallen en opstaan heeft hij zich kunnen opwerken van animator (= entertain to make money) in Spaanse en Griekse vakantieclubs tot C.D. (cruise director) van ‘s werelds meest luxueuze cruiseschepen, zoals de Vistafjord. Omwille van familiale omstandigheden kwam er echter een einde aan dat bijzonder boeiende maar ook zo opslorpende beroep, en is de auteur nu directeur van het succesvolle evenementenbureau Perfect+ in Brugge.

Dit boek leest men ongetwijfeld in één ruk uit… Iets wat mij toch maar zelden overkomt, tenzij onlangs met de alom geprezen Da Vinci Code. Deze autobiografie in 10 hoofdstukjes boeit van begin tot einde. Met een prettige en vlotte pen en doorspekt van de nodige ludiekjes leert men vele mooie plaatsen van de wereld kennen - veelal doorweven met historische gebeurtenissen die in ons geheugen zijn geprent - en maakt men uiteraard kennis met alle hoekjes van zo’n drijvend hotel als het cruiseschip.

Een ruimer publiek zal dit boek ook wel best spannend vinden, niet alleen omwille van het avontuur, maar zelfs van de regelrechte erotisch getinte ervaringswereld. Ook tal van clichés komen tot uiting: zoals dat van de oppervlakkige Amerikaanse pax (= passagiers) die denken dat de hele wereld aan hun voeten ligt, of van het ongedrag van de Duitse toeristen … en dat van de doorbrave Belgen. Ook commercialisatie (of business) in het toerisme en bij cruises in het bijzonder worden besproken, met nadruk op de toeristenvallen (= tourist traps).

Dit warme menselijke verhaal is uitgegeven door Activating in Brugge, telt 128 pagina’s en kost 12,50 €. Nu nog slechts te verkrijgen bij de auteur.

Prof. P.D.G.